Recensie: De griezelige Kregs van het Wirwarwoud – Samuel j. Halpin

Een leuke vertelling met een griezelig en magisch tintje.

Het overlijden van Bloems moeder hakt er goed op in. Haar vader gaat alleen maar meer werken. Hierdoor wordt Bloem naar oma gestuurd. Oma woont in het altijd bijzondere Zwello. Waar al jaren op mysterieuze wijze kinderen verdwijnen of van uiterlijk veranderen.

Bloem is al snel gek op oma en haar varkentje Rembrandt. Oma doet alles waar ze zin in heeft en heeft zo ook haar eigen regels. Zo moet de was elke dag voor 18.00u zijn binnen gehaald, mogen de kozijnen niet gestoft worden en moet het suiker achter slot en grendel. Al snel ontmoet Bloem de jongen Erasmus. Die blijkt zeer bijzonder te zijn. Samen starten ze een onderzoek naar de verdwijningen in Zwello. Er worden krantenartikelen verzamelt, interviews afgenomen en bewijsmaterialen gezocht. Al snel vinden ze Manus en zijn hond Manus in het bos. Die blijkt een hoop te weten.
Al snel belanden ze in achtbaan vol met gevaren. Zal het ze lukken om de daders van de verdwijningen te vinden en er een einde aan te maken? Met oma gaat het steeds een beetje minder en heeft steeds meer zorg nodig. De vader van Bloem is het allemaal een beetje kwijt en weet niet goed wat hij nu met Bloem moet.

Geniaal aan dit verhaal zijn de namen. Ik bedoel; Erasmus, Rembrandt en Bloem? Samen met oma maken ze het verhaal. Het verhaal is goed opgebouwd met details. Wel heeft het boek behoorlijk wat moeilijke woorden. Waarvan ik mij afvraag of die te begrijpen zijn voor kinderen. Als volwassene heb je snel door waar het naartoe gaat. Het boek kent een spannend einde, maar met een fijne afsluiting. Toch blijft het een boek wat je graag wilt uitlezen omdat je de details wilt weten. Wie zijn de Kregs en wat is hun verleden? Het boek krijgt vier sterren. Voor de creativiteit van het verhaal, een goede opbouw en het neerzetten van goede karakters.